Sztolnia Górna to jedna z najstarszych sztolni (powstała w latach 1882 - 1883) będąca pozostałością po starej kopalni Redens Glück. Niepozorne wejście niedaleko zakładów R-1 kryje bardzo niebezpieczne wyrobiska. Na miejscu późniejszej kopalni Redensglück istniała wcześniej kopalnia rud żelaza. W II połowie XVIII w., kiedy przystąpiono do intensywnych poszukiwań złóż rud, odkryto w niej żyłę o miąższości ok. 30 cm, zawierającą minerały ołowiu z pewną zawartością srebra. W 1799 założono gwarectwo "Redens Glück". Po wyczerpaniu zasobów, w 1808 r. zaniechano dalszych prac. Ruda była przerabiana w Miedziance. Po II wojnie światowej, w czasie prac rewizyjnych, wydobyto niewielkie ilości rud uranu. Do roku 1954 odbudowano sztolnie nr 2 i 8, które wkrótce zamknięto ze względu na brak uranu. Sztolnia „Górna” znajduje się w obrębie pola Wolność nieczynnej kopalni „Wolność”. Położona jest około 250m na wschód od wylotu sztolni „Głównej„. Jej otwór wejściowy znajduje się na zachodnim zboczu Góry Rudnik. Chodnik sztolni w początkowej części posiada doskonale zachowaną pełną obudowę betonową. Za nim znajduje się znacznych rozmiarów komora, powstała zapewne w wyniku obwału stopu (spąg komory znajduje się 1 do 2 m wyżej niż w pozostałych częściach sztolni). Za komorą rozpoczyna się długi, nieposiadający obudowy chodnik. Jego przedłużenie za skrzyżowaniem, po kilku metrach kończy się zawałem.